سگ های متعلق به کشور ایتالیا
ما می دانیم که سگ ها بهترین دوست انسان برای مدت طولانی هستند. به گفته مجله ساینس ، آنها برای اولین بار در حدود 15000 تا 30،000 سال قبل اهلی شدند و از آن زمان بشر ویژگی های مورد علاقه خود را در انها ایجاد کرده و انواع سگهایی را ایجاد می کند که برای برخی از نیازهای خاص ورزشی یا شکار مناسب باشد. نژادهای سگ از سراسر جهان منشأ گرفته اند ، نژادهای بسیاری از اروپا برای کمک به محافظت از دام های کشاورزان یا فقط برای استفاده از سلطنت به عنوان سگ های دامان منشأ گرفته اند. نژادهای سگ ایتالیایی نشان دهنده این تنوع است. بعضی از آنها برای کار سخت ساخته شده اند در حالی که سگهایی هستند که می خواهند بیشتر روز را با شما در خانه بمانند.
هنوز هم ، هر نژاد منحصر به فرد است ، و نیازهای ورزشی و آموزشی مختلفی دارد. برخی از سگهای موجود در این لیست سگهای خانوادگی عالی هستند ، در حالی که برخی دیگر بیشتر مناسب افراد ماهر و باتجربه است ، که می توانند به خوبی سگ را اموزش دهند.
ما قصد داریم تعدادی از محبوب ترین نژادهای سگ ایتالیایی را به شما معرفی کنیم. این لیست یک لیست متنوع است ، با سگهایی که طیف وسیعی از اندازه ها را ، دارند.
1- Bergamasco Sheepdog
ریشه (Bergamasco Shepherd) از کوههای آلپ ایتالیا در نزدیکی برگامو سرچشمه می گیرد. یک سگ چوپان ، که در اصل برای گله داری استفاده می شد ، هنوز هم برای گله داری گاو و گوسفندان در کوه های آلپ ایتالیا و سوئیس استفاده می شود.
یک سگ با اندازه متوسط ، که قدشان به 24 اینچ(60 سانتی متر) می رسد و می تواند تا 15 سال زندگی کند. متمایزترین ویژگی Bergamasco پوشش آنهاست که دارای سه نوع مو است: زیرپوش متراکم و روغنی ، موهای بلندتر و خشن و پوشش بیرونی پشمی. این پوشش غیرمعمول از زندگی در یک منطقه کوهستانی سرد شکل گرفت. این پوشش به عنوان محافظتی در برابر سرما ، برف و باران و همچنین نیش مار و حشرات عمل می کند.برگاماسکو با خز کوتاه و صاف متولد می شود و درگذز زمان به شکل یک حصیر در می آیند. رنگ برگاماسکو می تواند خاکستری ، قهوه ای یا سیاه باشد.
این نژاد در دهه 1950 با انقراض روبرو شد زیرا پس از جنگ جهانی دوم نیاز به پشم و از این رو گوسفندان کاهش یافت ، به این معنی که تعداد کمتری سگ برگاماسکو به عنوان سگ کار مورد نیاز بود. یک پرورش دهنده ایتالیایی ، ماریا آندرولی ، تلاش کرد تا نژاد را نجات دهد ، اگرچه هنوز نادر است. امروزه تخمین زده می شود 600 سگ برگاماسکو زنده باشد اما تعداد آنها در حال کاهش است.
نها می توانند سگهای خانوادگی بسیار دوست داشتنی باشند. آنها بسیار باهوش ، فعال و مستقل هستند ، بنابراین به ورزش زیادی نیاز دارند و شما باید با آموزش آنها روی رفتار انها تمرکز کنید.
2- بولونیز (Bolognese)
بولونزی از شهر بولونیا نامگذاری شده است که تصور می شود این نژاد از آنجا منشأ گرفته است. این نژاد مربوط به دوران روم باستان است و در ظروف سفالی روم به تصویر کشیده شده است. تصاویر این نژاد همچنین در ملیله های فلاندی قرن هفدهم و در نقاشی های فرانسیسکو گویا ، آنتوان واتو و نیکلاس گوسه دیده می شود. هنرمند ایتالیایی ، تیتان ، مشهور ، تصویری از فدریکو دوم گونزاگا ، دوک مانتوا را با حیوان خانگی خود بولونزی نقاشی کرد. اکنون در Museo del Prado مادرید آویزان است. از دیگر صاحبان مشهور سگهای بولونزی می توان به کاترین کبیر روسیه ، مادام دو پومپادور و ملکه ماریا ترزا اتریشی اشاره کرد.
Bolognese سگ کوچکی است که تا 12 اینچ (30 سانتیمنر) و وزن تا 14 پوند(کیلوگرم) رشد می کند.انها موی سفید و بلند و کرکی دارند. متوسط عمر بولونزی 14 سال است.
فرزندان بولو امروزی را می توان در قرن 11 ایتالیا ، در اطراف منطقه بولونیا جستجو کرد ، زمانی که آنها توسط اشراف آن زمان محبوب بودند. این نژاد تقریباً با تغییر طبقات و فرهنگ از بین رفت ، اما یک پرورش دهنده ایتالیایی در دهه 1980 به بازگرداندن محبوبیت آنها کمک کرد.
این سگ های کوچک زیبا به آرام بودن ، محبت و مهربانی شهرت دارند و همچنین به دلیل ریزش موی کم مورد استقبال بسیاری قرار می گیرند. با این وجود پوشش بلند آنها در بخش مراقبت و نگهداری نیاز به توجه زیادی دارد.
3- براکو ایتالیایی (Bracco)
ریشه Bracco Italiano در ایتالیا است و در نوشته های قرن 4 و 5 ذکر شده است.تصور می شود که نژاد Bracco Italiano یکی از قدیمی ترین نژادهای سگ در اروپا است این نژاد به عنوان سگ شکاری پرورش داده شد ، تصاویر براکو در نقاشی های دیواری و حکاکی های قرن 14 دیده می شود و سگ توسط خانواده های پر زرق و برق مدیچی و گونزاگا در دوران رنسانس پرورش یافت وقتی شکار پرندگان ورزشی بود که مورد علاقه اشراف ایتالیا بود. این سگها از چنان ارزشی برخوردار بودند که سوابق نشان می دهد یک Bracco در سال 1527 به دادگاه سلطنتی فرانسه هدیه داده شده است.
تصور می شود که Bracco از تلاقی بین Piedmontese سفید و نارنجی و Lombard و White و شاه بلوط به وجود امده است. براکو در اواخر قرن نوزدهم با انقراض روبرو شد ، اما به لطف تلاش های پرورش دهنده ایتالیایی فردیناند دلور د فرابوک نجات یافت.
Braccos مانند Bloodhounds با چهره هایی با شکوه و گوش های بلند و افتاده بسیار جلب توجه می کند. آنها از نظر ظاهری در رنگهای ، اغلب سفید و نارنجی ، یا سفید و قهوه ای ، و همچنین با علامت های شاه بلوط و کهربا خالدار هستند.
4- کن کورسو
(Cane Corso) نام خود را از “co coors” گرفته است ، به معنی “محافظ”. رومیان باستان از این نژاد برای محافظت از دام ، شکار و شکار و به عنوان مبارز در جنگ استفاده می کردند.
یک سگ عضلانی ، با 28 سانتی متر قد و با وزن 150 پوند (68 کیلوگرم) و یک پوشش کوتاه باموی سیاه یا حنایی دارد متوسط امید به زندگی در این نژاد 11 سال است.
کن کورسو سگی عضلانی ، بزرگ ، از نوع ماستیف و از دسته ای است که اغلب به آن سگهای مولوسوس گفته می شود.
این سگ ها صدها سال در ایتالیا وجود داشته اند. در اصل برای محافظت ونگهبانی پرورش یافته اند ، آنها همچنین برای شکار بزرگ و استفاده می شده. Cane Corso در بین جامعه کشاورزان ایتالیایی محبوب بود.
تعداد نژادها در طول جنگ های جهانی به شدت کاهش یافت ، اما از دهه 1970 تعداد آنها بطور مداوم افزایش یافت و اکنون محبوب ترین نژاد ایتالیایی در ایالات متحده هستند.
آنها بسیار وفادار هستند و به خاطر داشتن بسیار مهربان و ملایم با خانواده مشهور هستند. با این حال ، اندازه و قدرت آنها به این معنی است که آنها به خانه ای نیاز دارند که در آن فضای کافی داشته باشند و صحیح تمرین و آموزش داشته باشند.اگر قصد خرید کن کورسو اصیل را دارید به صفحه فروش کن کورسو مراجعه کنید.
5- گری‌هوند ایتالیایی
اگرچه تصور می شد که سگهایی شبیه تازی ایتالیایی امروزی از دریای مدیترانه ، در اطراف یونان و ترکیه سرچشمه گرفته باشند ، آنها در ایتالیا رنسانس برجسته شدند. این امر منجر به محبوبیت بیشتر آنها در سراسر اروپا ، به ویژه سلطنت و اشراف شد.
Iggys (همانطور که گاهی اوقات به آنها اشاره می شود) ، مانند بسیاری از نژادهای دیگر ، تقریباً در طول جنگ های جهانی از بین رفته است. پرورش دهندگان مشتاق در آمریکای شمالی تا حد زیادی مسئول احیای تعداد آنها بودند.
آنها به خاطر داشتن خلق و خوی مهربان و بازیگوش مشهور هستند. علیرغم اینکه هنگام پیاده روی پر از انرژی هستند ، اما آنها به اندازه برخی نژادها نیاز به ورزش ندارند.
آنها می توانند در هنگام آموزش لجبازی کنند ، بنابراین شما باید با صبر و حوصله و پاداش جالب غذایی همراهی کنید. آنها همچنین به داشتن یک غریزه شکار زیاد مشهور هستند و ممکن است برای زندگی در کنار حیوانات کوچک مناسب نباشند.
6- لاگوتو روماگ نولو (Lagotto Romagnolo)
تصور می شد یکی از قدیمی ترین سگهای آبی باشد ، لاگوتو رومانگولو در منطقه رومانیا در شمال شرقی ایتالیا پرورش داده شد. لاگوتو ، در گویش محلی ، به عنوان “سگ اردک” ترجمه می شود.
تطبیق پذیری در کار ، حس قوی بویایی به این معنی است که در آن زمان این نژاد به عنوان سگ های شکار ترافل محبوب شده اند.
لاگوتو نسبت به برخی از سگهای کار آرامتر هستند. انها از حفاری لذت می برند.
7- سگ گلهٔ مارمانو (Maremma Sheepdog)
Segugio Maremmano (مارمن مارنتو) از دشت های ساحلی مارمما در توسکانی می آید ، جایی که برای شکار گراز وحشی استفاده می شود.
این نژاد برای محافظت از گوسفندان در برابر گرگ ها در منطقه Abruzzo و همانطور که از نامش پیداست ، منطقه Maremma در توسکانی و لاتزیو استفاده می شد و هنوز هم استفاده می شود.
غرایز محافظتی قوی آنها بدان معنی است که اکنون در مناطق دیگر جهان به ویژه استرالیا و آمریکای شمالی نیز برای این منظور مورد استفاده قرار می گیرند.
این نژاد به وفاداری و شجاع بودن شهرت دارد. این سگهای بزرگ همچنین باهوش و مستقل هستند که می توانند نسبت به خانواده انسانی خود و قلمرو بسیار محافظت کنند. آنها لزوما گزینه خوبی برای صاحبان تازه کار نیستند.
8- ناپولیتن ماستیف (Neapolitan Mastiff)
تصور می شود ماستینو ناپولتانو (ماستیف ناپلی) ، یا ماستیف ایتالیایی ، از نژاد سگهایی باشد که رومیان باستان در طول مبارزات خود در سراسر اروپا استفاده می کردند. رومی ها یک سگ عضلانی بزرگ ، سر بزرگ ، فک قدرتمند ، پاهای کوتاه به وزن 200 پوند و قد 30 اینچ ، از ماستیف های ناپلی به عنوان سگ محافظ استفاده کردند. رومیان همچنین ماستیف های ناپلی را به عنوان سگهای گلادیاتور برای جنگ و آمفی تئاترها بکار گرفتند.
این نژاد پس از جنگ جهانی دوم با انقراض روبرو شد اما هنگامی که Piero Scanziani ، نقاش ایتالیایی در سال 1949 اقدام به تاسیس یک پرورشگاه پرورش نژاد در رم کرد ، این نژاد نجات یافت.
امید به زندگی یک ماستیف ناپلونی هفت تا نه سال است. آنها موهای کوتاه ، و سیاه ، قهوه ای یا خاکستری رنگ دارند.
در قرون اخیر ، در جنوب ایتالیا ، این ماستیف ها به طور خاص تر شبیه سگهای بزرگ ، پوست سست و چروکیده ای شدند که امروزه می شناسیم. در حالی که هنوز می توانند محافظان خوبی باشند ، اما خلق و خوی آنها ملایم تر و خانواده پسندتر شده است.
امروزه در ایتالیا ، آنها به عنوان یک گنجینه ملی و بسیار محبوب شناخته شده اند.
گرچه آنها به وفاداری ، در کنار خانواده معروف هستند ، اما آنها بسیار قدرتمند هستند و می توانند لجبازی کنند و پوست چروکیده آنها باید به درستی تمیز شود تا از بروز عفونت یا سایر مشکلات جلوگیری شود.
9- اسپینون ایتالیایی (Spinone Italiano)
Spinone Italiano (اسپینون ایتالیایی) یکی از نژادهای قدیمی سگ های شکارچی است. منشأ این نژاد نامشخص است اما برخی فکر می کنند که آن را بازرگانانی از یونان و سواحل غربی آدریاتیک در زمان روم باستان به ایتالیا آورده اند. اعتقاد بر این است که Spinone به دلیل یک ریشه ایتالیایی ، spino نامگذاری شده است. پس از جنگ جهانی دوم ، این نژاد با انقراض روبرو شد اما با تلاش مشتاقان ایتالیایی نجات یافت.
اسپینون سگ بزرگی است که وزن آنها می تواند تا 86 پوند و قد آنها به 28 اینچ برسد.پوشش انها معمولاً سفید ، یا شاه بلوط ، گره قهوه ای با لکه های قهوه ای است. متوسط امید به زندگی یک اسپینون نه سال است.
10- ولپینو (Volpino)
Volpino Italiano به معنای ‘روباه کوچک ایتالیایی’ است. این یک نژاد اشپیتز است که دارای خزهای بلند و ضخیم ، دم فرفری و گوش های کوچک و نوک تیز است. قدمت این نژاد به هزاران سال پیش برمی گردد.
از بین سگهای موجود در این لیست ، ولپینوی کوچک نادرترین سگ در بین این نژاد هاست. تصور می شود تاریخ به وجود امدان این نژاد به قرن 15 برمی گردد ، زمانی که آنها به عنوان همراه بانوان دربار و همچنین توسط طبقه کارگر به عنوان دیده بان درجه یک و گیرندگان حیوانات موذی پرورش یافتند.
حتی تصور می شود که میکل آنژ هنرمند ایتالیایی یک وولپینو داشته باشد. در سال 1965 فقط پنج ولپینو شناخته شده بود اما پروژه ای برای نجات نژاد ولپینو با استفاده از حیواناتی که به عنوان سگ محافظ در مزارع استفاده می شدند تاسیس شد. تصور می شود امروز چند هزار وولپینو در حال زیستن باشند.
ولپینو معمولاً سفید ، مشکی یا قرمز رنگ است. وزن آن تا 12 پوند و قد متوسط 11 اینچ است. امید به زندگی یک وولپینو 15 سال است.
علیرغم اندازه آنها ، این نژاد پر از انرژی است – آنها بسیار بازیگوش ، هوشیار هستند.
دسته زیادی از نژادها وجود دارد که ریشه در ایتالیا دارد.
اگر یکی از سگهای موجود در لیست ما در بالا توجه شما را جلب کزده ، مطمئن شوید که می توانید خانه و سبک زندگی مناسب و متناسب با خلق و خو و اندازه آنها را محیا کنید.
همچنین مهم است که به دنبال یک پرورش دهنده معتبر باشید.پت فایل تمامی سگ ها را با تاییدیه دامپزشکی بفروش می رساند اگر قصد خرید دارید به صفحه فروش سگ یا توله سگ مراجعه کنید.
اگر از این دست مقالات خوشتان میاید پیشنهاد می کنیم به مقالات پایین سر بزنید.
پرسش و پاسخ تکمیلی
سوالات شما توسط کارشناسان پت فایل پاسخ داده شده و از طریق ایمیل اطلاع رسانی می شود